Kendini Sevebilmek

evidea-ev-dekorasyon-ledli-tablolar-DTX1254-001_3Kendini Sevebilmek

Kendini sevebilmeyi başarmış tonton bir amcayla sohbetimiz…….

Hastane girişinde başlıyorum şaşırmaya. Bu ne kalabalık. Park yeri bulmakta zorlanıyor insan. Ne kadar üzücü diye geçiyor içimden. Lunaparklar dolu olsa, çocuk servislerinin yerine. Konser salonları, tiyatrolar dolu olsa; malesef ki hastaneler dolu.

Bir yakınım için gittiğimiz hastane de sıra beklerken kantine geçtik. Her yer dolu. Gözüme bir yaşlı amca ilişti ve yanına oturmak için izin istedim. Gülen yüzü samimiyeti ile farklı biri olduğu belliydi. Nerelisiniz diye başlayan soru cümlelerinin ardından neden buradasınız sorusuna cevap verdik. Kendisi abisini bekliyordu.

Konuştuğum, yaşı göstermese de 78 olduğunu söyleyen beyefendinin ağzından bal damlıyordu adeta. Onu gülümseyerek dinledim konuşma boyunca. Bir kamu sektöründen emekli olmuş. Ailesinden, karısıyla oynadıkları hafıza oyunlarından, çocuklarından, torunlarından gözlerinin içi parlayarak bahsediyordu.

”Yıllar hızla geçip gidiyor. Unutkanlıklarım başladı, gençliğinizin kıymetini bilin.” derken ben de sordum.” Keşke dediğin bir şey var mı? Bana verdiği cevap çok güzeldi.

”Oooo keşkeler hiç bitmez. Şimdiye bakmak lazım. Ben o defterleri kapattım çoktan. Keşkelere kalırsak hayat cepten para yemeye benzer. Bugünümüze bakıp en iyi şekilde yaşamalıyız. Düşünsem ne olacak ki. Boşuna enerjimi harcamış olurum dedi ve devam etti. ”Bak kızım insan her şeyden önce kendini sevebilmeli. Yoksa hayatın çöpe gider. Kendini sevemeyen kimseyi sevmez. Ben hayattan bunu öğrendim. Kendimi sevmeyi ve kendimle barış içinde olmayı”

Sonra ”sen ne iş ile meşgulsun?” diye sorunca, bende ”amca tam olarak bu söylediklerini insanlara dilim döndüğünce aktarmaya çalışıyorum” dedim. Yüzü parladı birden. Sevinmişti kendisi gibi düşünen insanların varlığını hissedince.

Öyle tonton ve samimi konuşuyordu ki. Keşke herkes bu şeklide bakabilse hayata. Abisi gelene kadar sohbetimiz sürdü. Giderken umarım sizi bir daha görürüm dedi, ”İnşallah burada olmaz” dedim. Dedim de gerçekten de tekrar karşılaşmak isterim bende.

Bu okumuş, görmüş geçirmiş ve hayatın yıllarını bir bir geride bırakırken kendini unutmamış olan beyefendinin söyledikleri hayat dersi verir nitelikte olduğu için sizlerle paylaşmak istedim.

Bir çocuğu sever gibi sevmeli insan kendini. İyisiyle, kötüsüyle kabul etmeli ve hatırlayabilmeli ne kadar değerli olduğunu.

Sevginin yüreklerinizde hep var olması dileğiyle. Sevmek her yaşa çok yakışıyor.

Kişisel Gelişim Uzmanı Yeşim Güralp Yoga Eğitmeni Nefes Terapistiadmin-ajax

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.