Hayatımı değiştiren kadın!
Evet, Yeşim Güralp için tam da böyle söyleyebilirim. Çıkmazlar içinde boğuşmaya çalışırken, (ki bize çocukluğumuzdan beri yüklenen misyon buydu) bir arkadaş tavsiyesiyle tanıştım onunla. Neden ”bana geldin” dediğinde ki cevabım kısa ve netti; “bilmiyorum.” Aslında onun ne yaptığını gerçekten bilmiyordum.
Birkaç kısa sorudan sonra, hala nasıl olduğunu anlayamadığım seanslara başladık ve gün geçtikçe kendimi çok daha iyi hissetmeye başladım.
Zaten hayat karşısında hep güçlü bir bireydim, ben yaparım, ben ederim, ben dimdik ayaktayım. Hayır, işin aslı o değildi. Bu işin içinde yine bize çocukluğumuzdan yüklenen öğretilmiş çaresizlik vardı. Başka çaren yok, dik durmak zorundasın! Evet, güçlüydüm ama içime bakarsan değildim aslında.
İşte bu kadın içimi dışıma çıkartmama yardımcı oldu, yol gösterdi, öğretti. Ben olmayı öğretti! Hepimizin dertleri var. Kimimiz için çok küçük olan dert, bir diğerimiz için çok büyük olabiliyor. Bu sıkıntılarla başa çıkmayı öğretti, öğrendim.
Artık bu hayatta “BEN” varım. Benim doğrularım, benim ihtiyaçlarım, benim isteklerim var. Yanlış anlaşılmasın bahsettiğim bencil olmak değil, sadece ben olmak. İçimdeki çocuk uyandı. Şükürler olsun ki artık çok sağlıklıyım, çok mutluyum, çok huzurluyum, çok başarılıyım, çok zenginim, çok duruyum, çok seviyorum, çok seviliyorum, çok güzel dostlarım var, çok güzel bir evim var, çok güzel bir işim var, çok güzel bir arabam var ve daha sayabileceğim bir sürü madde. Hem eskiden hep siyahlar griler giyerken şimdi morlar fuşyalar sarılar benim renklerim 🙂
Bunlar hep vardı ama benim farkındalığım yoktu. Ben artık farkındayım ve bundan sonra böyle yaşıyorum.
Sizin de içinizdeki çocuğu bir gün uyandırmanız dileğiyle…
Belo : )
Teşekkürler sevgili B. Yüreğine sağlık.
