Şükreden Dil Değil Şükreden Yürek Ol
Şükretmek konusunu kişisel gelişim denilen popüler akıma ayak uydurup aldığım eğitimler de biraz daha fazla anladım.
Ananeciğim gelmişti aklıma bize hep şükürden bahsederdi her şey için şükrederdi. o Şükreden dil değil gerçekten Şükreden bir yürekti.
Bu konu üzerinde çok durduğum ve hayatıma da titizlikle aldığım bir konudur.
Şükretmiyoruz… Evet, aynen öyle… Unutuyoruz. Sahip olduklarımız sıradanlaşıyor ve doğal hale geliyor bu sebeple şükretmek çoğumuzun aklına bile gelmiyor. Ta ki o şeyi kaybetme riskini yaşayıncaya kadar.
24 saat aldığımız nefes için hiç şükrediyor muyuz? Bunun için nefessiz kalmamız mı gerekiyor ya da sağlıklıyım diye bedenimi görmezden gelişlerimden bir hastalık olasılığı olunca mı vazgeçmeliyim? Hayatımızdaki insanların varlığına, onları kaybetme olasılığı olduğu zaman mı şükretmek aklımıza gelecek.
Şükretmek için onun bizden alınmasını beklemeden hemen şimdi başlayalım.
Nasıl kazanabiliriz bu alışkanlığı;
Bunu her gün belli saatte yapalım. Mesela sabah uyandığımızda ve gece yatağa yattığımızda en içtenliğimizle kalpten şükredelim.
Bazı danışanlarım bana ”hayatımda bu kadar olumsuzluk varken nasıl yapabilirim ki bunu, şükredişim yalan olmaz mı” diye soruyorlar. Haklılar. Bilinçaltı buna kanmaz. Ben olmayan için değil zaten elindekiler için şükret diyorum. Her zaman net olmalısın şükrederken.
Polyannacılık oynamaya gerek yok. Şükrederken cebinde 1 liran varsa zenginliğim için şükrediyorum diyemezsin. Dersen evren bile sana güler 🙂 1 liran için tüm içtenliğinle şükret.
Bazen de “ay ben her zaman şükrederim” diyorlar. Dilinin ucunda değil yürekten şükredeceksin.
Çok susuz kaldığında dudaklarına değen ilk su damlasının sende yarattığı duyguyla şükret. Bil ki şükürlerin dualara, duaların gerçeğe dönecektir.
