Her şey canlı.. Evet her şey canlıydı küçükken benim için. Her şeyle konuşurdum.Her seferinde ayakkabılarımı bir sağ bir sol olarak sırayla giyerdim diğerine haksızlık olmasın diyerek. Eşyalarla konuşurdum. Evden kimse olmadığında, eşyaların kendi dillerinde konuştuğunu düşünürdüm. Çocukluk işte dedim büyüdüğümde.
Oysa, içimde ki çocuk bilge; her şeyin canlı ve birbiriyle bağlantılı olduğunu biliyordu. Ve içimde ki bilgeye kulak veriyorum artık ve inanıyorum ki ”her şeyin canı vardır”
Bu konuda Kızıldereliller şöyle der..
Her şeyde bir ağabey, bir kardeş bul.Her şey birdir; her şey canlıdır.”…
“Koruyucu taşı selamladın mı? Çünkü her şey senin parçan; her şey canlı. İçeri girerken selam verdin mi çiçeklere? Duydun mu evin önünde öten kuşları? Teşekkür ettin mi uyandığında, sana armağan olarak verilen yeni güne? Yoksa teşekkür etmemeyi, kuşun ötüşünü duymamayı, çiçekleri görmemeyi mi yeğledin.”…
“Bir zamanlar, insan kendisini çevreleyen her şeyle uyum içinde yaşıyordu.Öyle ki, çiçeklerin, ağaçların, toprağın, ve dağların dilini anlıyordu. Ama şimdilerde bu dilin aydınlığı bulandı…”
______Kızılderili Bilgeliği______
